28 lipca 1914. Koniec epoki królów

0
1362

28 lipca 1914 r. Austro-Węgry wypowiedziały wojnę Serbii, co było konsekwencją zamachu na arcyksięcia Franciszka Ferdynanda i jego żonę Zofię, dokonanego przez serbskiego nacjonalistę Gawriło Principa miesiąc wcześniej w Sarajewie.

28 lipca 1914 roku Austro-Węgry i Serbia zerwały stosunki dyplomatyczne i znalazły się w stanie wojny. 2 sierpnia 1914 r. Niemcy zajęli neutralny Luksemburg i skierowali się ku Belgii. Nie udało się im opanować z marszu Paryża. Niemiecka ofensywa została zatrzymana nad Marną. Do legendy przeszła postawa paryskich taksówkarzy, którzy dowozili na front tysiące żołnierzy. W sierpniu 1914 r. doszło do wielkiej bitwy w Prusach pod Tannenbergiem (w okolicach Stębarku), w której armia niemiecka zadała klęskę Rosjanom.

Po stronie Austro-Węgier stanęły Niemcy, Turcja i Bułgaria, tworząc blok państw centralnych. Ich przeciwnikami była Ententa: obok Serbii – Rosja, Francja, Wielka Brytania, Japonia, Włochy, Rumunia (od 1916 r.), USA (od 1917 r.). Wśród poległych i zaginionych było pół miliona Polaków, żołnierzy armii państw zaborczych.

11 listopada 1918 r., w wagonie w Compiegne, gdzie mieścił się sztab marszałka Francji Ferdynanda Focha, podpisano zawieszenie broni pomiędzy aliantami a Niemcami.
I wojna światowa pochłonęła życie 10 mln żołnierzy i zmieniła mapę Europy. Upadło imperium carów, a władzę w Rosji uchwyciła bolszewicka sekta. Wojna 1914-18 oznaczała koniec porządku politycznego ustalonego w 1815 r. na Kongresie Wiedeńskim i przyniosła kres epoki królów. Skończyło się panowanie Hohenzollernów, Habsburgów, Romanowów i dynastii osmańskiej.
Polska odzyskała niepodległość, a na mapach pojawiły się też Finlandia, Litwa, Łotwa, Estonia, Czechosłowacja i Jugosławia.

28 lipca 1914 r. Austro-Węgry wypowiedziały wojnę Serbii, co było konsekwencją zamachu na arcyksięcia Franciszka Ferdynanda i jego żonę Zofię, dokonanego przez serbskiego nacjonalistę Gawriło Principa miesiąc wcześniej w Sarajewie.

28 lipca 1914 roku Austro-Węgry i Serbia zerwały stosunki dyplomatyczne i znalazły się w stanie wojny. 2 sierpnia 1914 r. Niemcy zajęli neutralny Luksemburg i skierowali się ku Belgii. Nie udało się im opanować z marszu Paryża. Niemiecka ofensywa została zatrzymana nad Marną. Do legendy przeszła postawa paryskich taksówkarzy, którzy dowozili na front tysiące żołnierzy. W sierpniu 1914 r. doszło do wielkiej bitwy w Prusach pod Tannenbergiem (w okolicach Stębarku), w której armia niemiecka zadała klęskę Rosjanom.

Po stronie Austro-Węgier stanęły Niemcy, Turcja i Bułgaria, tworząc blok państw centralnych. Ich przeciwnikami była Ententa: obok Serbii – Rosja, Francja, Wielka Brytania, Japonia, Włochy, Rumunia (od 1916 r.), USA (od 1917 r.). Wśród poległych i zaginionych było pół miliona Polaków, żołnierzy armii państw zaborczych.

11 listopada 1918 r., w wagonie w Compiegne, gdzie mieścił się sztab marszałka Francji Ferdynanda Focha, podpisano zawieszenie broni pomiędzy aliantami a Niemcami.
I wojna światowa pochłonęła życie 10 mln żołnierzy i zmieniła mapę Europy. Upadło imperium carów, a władzę w Rosji uchwyciła bolszewicka sekta. Wojna 1914-18 oznaczała koniec porządku politycznego ustalonego w 1815 r. na Kongresie Wiedeńskim i przyniosła kres epoki królów. Skończyło się panowanie Hohenzollernów, Habsburgów, Romanowów i dynastii osmańskiej.
Polska odzyskała niepodległość, a na mapach pojawiły się też Finlandia, Litwa, Łotwa, Estonia, Czechosłowacja i Jugosławia.

źródło: www.solidarnosc.gda.pl